Dlaczego zamęczamy się myślami?

Christel Petitcollin prezentuje publikację niekonwencjonalną – Jak lepiej myśleć. Dla analizujących bez końca i wysoko wrażliwych. Książka wbrew pozorom nie jest poradnikiem jak przestać nadmiernie zastanawiać się nad swoim życiem i wyborami, stwierdza, że “nadwydajność mentalna”, jak sama ją określa, jest darem i trzeba go tylko dobrze spożytkować. Bardzo szybko przechodzi do stworzenia konkretnego rysu, według którego określa badane umysły, przedstawia czynniki zewnętrzne, które mają na to wpływ. O dziwo nie dotyka sfery kompleksów i dojrzewania, ale znajduje podłoże nadmiernego analizowania w grupach społecznych i zawodowych, które wybieramy jako osoby dorosłe.

Szeroko opisane schematy osobowości są przedstawione poprawnie, acz krótko, miejsce w tej publikacji zdecydowanie przesłaniają badania nad umysłami analitycznymi. By wywód wydawał się bardziej czytelny, szczególnie dla czytelników niezaznajomionych z tematyką psychologiczną, autorka dzieli osobowości na trzy generalne podgrupy – normalne, manipulacyjne i nadwydajne – trzymając je bardzo silnie w ich granicach. Ważnym jest, że Petitcollin od razu zaznacza, że nie będzie się trzymała terminologii naukowej, a nawet powoływania na źródła naukowe. Jej zdaniem psychologia jako nauka nie jest potrzebna do poznania osobowości człowieka, a terapeutyczne działania bardziej upatruje w homeopatii niż psychoanalizie.

Nadwydajność mentalna

Osoby obdarzone nadwydajnością mentalną bardzo często z trudem podejmują decyzje, wolno i nad wyraz rozważnie. Z chęcią później je zmieniają, ponieważ w momencie podjęcia decyzji nie przestają myśleć o problemie. Dla analityków nie ma podziału na mniejsze lub większe problemy, bo każdy z nich jest na tym samym poziomie poznawczym i każdy należy w ten sam sposób rozważyć – obojętnie, czy jest to zakup pączka z konkretnym nadzieniem, czy decyzja o kupnie nowego mieszkania. Osoby nadaktywne bardzo często nie potrafią znaleźć sobie miejsca, zwłaszcza w grupie, mają problemy z koncentracją, snem, a w krytycznych stanach nawet z epizodami depresyjnymi.

Okazuje się, że tylko 15% społeczeństwa jest dotknięte nadmiernym analizowaniem. Książka pomoże nam dowiedzieć się, czy należymy do tej grupy, bo dokładnie kreśli granice między zastanawianiem się a zadręczaniem problemem. Wprowadzony przez autorkę termin “popęd umysłowy” powinien być zgłębiony i poddany osobnej analizie, również pod postacią publikacji.  Dodatkowo bardzo ważnym poruszonym aspektem jest korelacja między wrażliwością (w tym na piękno, krzywdę i nieznane nam osoby) a nadmierną analizą.

Winter obraz autorstwa freepik - www.freepik.com